Definitie : verpanding
verpanding
ver|pan|ding
de -woord (vrouwelijk)
verpanding : uitleg
Verpanding is een juridische term die wordt gebruikt om de overdracht van eigendom van een bepaald goed te beschrijven. Het is een manier waarop een schuldeiser zekerheid kan krijgen voor de betaling van een schuld. In het algemeen wordt verpanding gebruikt als onderpand voor leningen, waarbij de schuldeiser het recht krijgt om het verpande goed te verkopen als de schuldenaar niet aan zijn betalingsverplichtingen voldoet.
verpanding
Type: zelfstandig naamwoord
- Synoniem van verpanding: belening
- Synoniem van verpanding: verzekering
- Synoniem van verpanding: borgstelling