Definitie : uitwaaiing
uitwaaiing
uit|waai|ing
de -woord (vrouwelijk)
uitwaaiing : uitleg
Uitwaaien is een Nederlands woord dat wordt gebruikt om te verwijzen naar het gaan wandelen in de buitenlucht, meestal in een rustige omgeving zoals het strand of het bos. Het is bedoeld als een manier om te ontspannen en de geest te verfrissen.
uitwaaiing
Type: zelfstandig naamwoord