Betekenis - uitbraken

uit|bra|ken

Een uitbraak is een plotselinge, hevige toename van het aantal gevallen van een ziekte of infectie in een bepaalde regio of gemeenschap. Het kan worden veroorzaakt door een nieuwe infectie, maar ook door de verspreiding van een bestaande infectie. Uitbraken kunnen leiden tot ernstige gezondheidsproblemen en zelfs de dood.

Type: werkwoord