Betekenis - tweedegraadsbevoegdheid

twee|de|graads|be|voegd|heid
de -woord (vrouwelijk)

Tweedegraadsbevoegdheid is de bevoegdheid die een persoon heeft om te handelen namens een andere persoon of organisatie. Deze bevoegdheid kan worden verleend door middel van een schriftelijke machtiging of door middel van een wettelijke regeling. Met tweedegraadsbevoegdheid kan de persoon die de machtiging heeft gekregen, handelingen verrichten in naam van de andere partij, zoals het ondertekenen van documenten, het afsluiten van contracten en het verrichten van betalingen.

Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: tweedegraadsbevoegdheidje
Verkleinwoord meervoud: tweedegraadsbevoegdheidjes
Enkelvoud: tweedegraadsbevoegdheid
Meervoud: tweedegraadsbevoegdheden