Definitie : tegenstellingsaccent
tegenstellingsaccent
te|gen|stel|lings|ac|cent
het -woord
tegenstellingsaccent : uitleg
Tegenstellingsaccent is een manier van spreken waarbij twee woorden of zinnen met verschillende betekenissen worden benadrukt om de tegenstelling tussen hen te benadrukken. Het kan worden gedaan door het verhogen van de toonhoogte, het verlengen van de klank of het gebruik van een andere intonatie.
tegenstellingsaccent
Type: zelfstandig naamwoord