Definitie : tandbeitel
tandbeitel
tand|bei|tel
de -woord (mannelijk)
tandbeitel : uitleg
Een tandbeitel is een handgereedschap dat wordt gebruikt om harde materialen zoals metaal, hout of steen te bewerken. Het bestaat uit een metalen staaf met aan het uiteinde een scherpe, gebogen punt. Deze punt wordt gebruikt om materiaal weg te halen of te verdelen.
tandbeitel
Type: zelfstandig naamwoord
Enkelvoud: tandbeitel
Meervoud: tandbeitels