Definitie : taalgeschiedenis
taalgeschiedenis
taal|ge|schie|de|nis
de -woord (vrouwelijk)
taalgeschiedenis : uitleg
Taalgeschiedenis is het onderzoek naar de ontwikkeling van een taal of talen over een langere periode. Het bestudeert de veranderingen in de taalstructuur, woordenschat, grammatica en uitspraak die zich door de tijd hebben voorgedaan. Het kan ook betrekking hebben op de geschiedenis van een bepaalde taalgroep of taalfamilie.
taalgeschiedenis
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: taalgeschiedenisje
Verkleinwoord meervoud: taalgeschiedenisjes
Enkelvoud: taalgeschiedenis
Meervoud: taalgeschiedenissen
- Synoniem van taalgeschiedenis: taalhistorie
Voorbeelden
- taalgeschiedenis: Taalhistorie