Definitie : stedenbouwkunde
stedenbouwkunde
ste|den|bouw|kun|de
de -woord (vrouwelijk)
stedenbouwkunde : uitleg
Stedenbouwkunde is een vakgebied dat zich bezighoudt met het ontwerpen, plannen en beheren van stedelijke gebieden. Het omvat het ontwerpen van stedelijke ruimtes, het plannen van infrastructuur, het beheren van openbare ruimtes en het creƫren van leefomgevingen die aantrekkelijk zijn voor mensen om in te wonen en te werken.
stedenbouwkunde
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: -
Verkleinwoord meervoud: -
Enkelvoud: stedenbouwkunde
Meervoud: -