Definitie : stationeerverbod
stationeerverbod
sta|ti|o|neer|ver|bod
het -woord
stationeerverbod : uitleg
Stationeerverbod is een maatregel die wordt genomen om te voorkomen dat personen zich langer dan een bepaalde tijd op een bepaalde plaats ophouden. Het kan worden toegepast om overlast te voorkomen, zoals bijvoorbeeld het verhinderen van dronkenschap of het verstoren van de openbare orde.
stationeerverbod
Type: zelfstandig naamwoord
Enkelvoud: stationeerverbod
Meervoud: stationeerverboden