Definitie : sadducee
sadducee
sad|du|cee|er
de -woord (mannelijk)
sadducee : uitleg
De Sadduceeën waren een joodse sekte die in de tijd van de tweede tempel (530 v.Chr. - 70 n.Chr.) actief was. Ze geloofden dat er geen leven na de dood was en dat er geen profetieën bestonden. Ze stonden ook bekend om hun conservatieve interpretatie van de Thora en hun afkeer van het rabbijnse jodendom.
sadducee
Type: zelfstandig naamwoord