Definitie : ruigte
ruigte
ruig|te
de -woord (vrouwelijk)
ruigte : uitleg
Ruigte is het kenmerk van een oppervlak dat oneffenheden, zoals bobbels, krassen of oneffenheden, bevat. Het kan ook worden gebruikt om te verwijzen naar de ruwheid van een oppervlak dat wordt gemeten met behulp van een meetinstrument.
ruigte
Type: zelfstandig naamwoord
Enkelvoud: ruigte
Meervoud: ruigtes