Definitie : resonantiebodem
resonantiebodem
re|so|nan|tie|bo|dem
de -woord (mannelijk)
resonantiebodem : uitleg
Resonantiebodem is een techniek waarbij een bepaalde frequentie wordt gebruikt om een bepaald geluid te versterken. Het wordt vaak gebruikt in muziekinstrumenten, zoals gitaren, om de klank te verbeteren. Het principe is dat de frequentie van het geluid dat wordt geproduceerd door het instrument wordt versterkt door de resonantiebodem. Deze frequentie kan worden aangepast om verschillende klanken te creëren.
resonantiebodem
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: resonantiebodempje
Verkleinwoord meervoud: resonantiebodempjes
Enkelvoud: resonantiebodem
Meervoud: resonantiebodems