Betekenis - rechtsbevoegdheid

rechts|be|voegd|heid
de -woord (vrouwelijk)

Rechtsbevoegdheid is de bevoegdheid van een rechter om een zaak te behandelen en een vonnis te vellen. Het is de bevoegdheid van een rechter om over een zaak te oordelen, op basis van de wetten die gelden in het land waar de zaak wordt behandeld. Rechtsbevoegdheid kan ook worden gebruikt om te bepalen welke rechtbank of welke rechter bevoegd is om een zaak te behandelen.

Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: rechtsbevoegdheidje
Verkleinwoord meervoud: rechtsbevoegdheidjes
Enkelvoud: rechtsbevoegdheid
Meervoud: rechtsbevoegdheden