Definitie : pranger
pranger
pran|ger
de -woord (mannelijk)
pranger : uitleg
Pranger is een oud strafapparaat waarbij de veroordeelde in het openbaar wordt gedwongen om te staan of te zitten terwijl hij of zij wordt blootgesteld aan schande en vernedering.
pranger
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: prangertje
Verkleinwoord meervoud: prangertjes
Enkelvoud: pranger
Meervoud: prangers
- Synoniem van pranger: neuspranger
Voorbeelden
- pranger: Neusknijper
- pranger: Neuspranger
- pranger: Praam