Definitie : postconcentratiekampsyndroom
postconcentratiekampsyndroom
post|con|cen|tra|tie|kamp|syn|droom
het -woord
postconcentratiekampsyndroom : uitleg
Postconcentratiekampsyndroom is een psychische aandoening die wordt gekenmerkt door herbeleving van traumatische ervaringen die zijn opgedaan tijdens de oorlog of tijdens het verblijf in een concentratiekamp. De symptomen kunnen variëren van flashbacks, depressie, angst en slaapproblemen tot fysieke klachten zoals hoofdpijn en maagklachten.
postconcentratiekampsyndroom
Type: zelfstandig naamwoord
Enkelvoud: postconcentratiekampsyndroom
Meervoud: postconcentratiekampsyndromen