Definitie : polynucleotide
polynucleotide
po|ly|nu|cle|o|ti|de
het -woord
polynucleotide : uitleg
Een polynucleotide is een lange keten van nucleotiden die gebonden zijn door fosfaat- en ribose-bindingen. Het is een polymeer dat bestaat uit meerdere nucleotiden, waaronder adenosine, guanine, cytosine en uracil. Polynucleotiden zijn de bouwstenen van DNA en RNA.
polynucleotide
Type: zelfstandig naamwoord