Definitie : pandgeving
pandgeving
pand|ge|ving
de -woord (vrouwelijk)
pandgeving : uitleg
Pandgeving is een vorm van zekerheid waarbij een schuldeiser de bezittingen van een schuldenaar als onderpand gebruikt om de terugbetaling van een lening te garanderen. Als de schuldenaar niet aan zijn verplichtingen voldoet, kan de schuldeiser het pand verkopen om de lening terug te betalen.
pandgeving
Type: zelfstandig naamwoord