Definitie : ouderdomsslechthorendheid
ouderdomsslechthorendheid
ou|der|doms|slecht|ho|rend|heid
de -woord (vrouwelijk)
ouderdomsslechthorendheid : uitleg
Ouderdomsslechthorendheid is een aandoening waarbij mensen geleidelijk aan slechter gaan horen naarmate ze ouder worden. Het is een van de meest voorkomende vormen van gehoorverlies bij volwassenen en kan worden veroorzaakt door verschillende factoren, waaronder leeftijd, blootstelling aan lawaai, bepaalde medicijnen en ziekten.
ouderdomsslechthorendheid
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: ouderdomsslechthorendheidje
Verkleinwoord meervoud: ouderdomsslechthorendheidjes
Enkelvoud: ouderdomsslechthorendheid
Meervoud: ouderdomsslechthorendheden