Definitie : oppervlaktecondensor
oppervlaktecondensor
op|per|vlak|te|con|den|sor
de -woord (mannelijk)
oppervlaktecondensor : uitleg
Een oppervlaktecondensor is een type condensor dat wordt gebruikt in warmtepompen en koelinstallaties. Het bestaat uit een netwerk van buizen of platen die warmte uit de lucht of het water afvoeren. De buizen of platen zijn bedekt met een dunne laag metaal, meestal aluminium, waardoor de warmte wordt geleid naar de buitenkant van het systeem.
oppervlaktecondensor
Type: zelfstandig naamwoord