Definitie : oppervlakteactiviteit
oppervlakteactiviteit
op|per|vlak|te|ac|ti|vi|teit
de -woord (vrouwelijk)
oppervlakteactiviteit : uitleg
Oppervlakteactiviteit is een maat voor de interactie tussen moleculen die aan het oppervlak van een vloeistof of een vast materiaal zitten. Het wordt meestal gemeten door het vermogen van het oppervlak om luchtbellen te produceren wanneer het in contact komt met water. Oppervlakteactiviteit is belangrijk omdat het de sterkte van de interactie tussen moleculen bepaalt, wat bepaalt hoe goed ze zullen mengen met andere stoffen.
oppervlakteactiviteit
Type: zelfstandig naamwoord