Definitie : oplossingscoëfficiënt
oplossingscoëfficiënt
op|los|sings|co|ef|fi|ci|ent
de -woord (mannelijk)
oplossingscoëfficiënt : uitleg
De oplossingscoëfficiënt is een maat voor de mate waarin een stof oplost in een oplosmiddel. Het wordt uitgedrukt als het verhoudingsgetal van de concentratie van de stof in de oplossing ten opzichte van de concentratie van de stof in het oorspronkelijke mengsel.
oplossingscoëfficiënt
Type: zelfstandig naamwoord