Definitie : onwettigheid
onwettigheid
on|wet|tig|heid
de -woord (vrouwelijk)
onwettigheid : uitleg
Onwettigheid is een handeling of situatie die in strijd is met de wet, regels of normen. Het kan ook verwijzen naar iets dat illegaal is of als ongeoorloofd wordt beschouwd.
onwettigheid
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: onwettigheidje
Verkleinwoord meervoud: onwettigheidjes
Enkelvoud: onwettigheid
Meervoud: onwettigheden
- Synoniem van onwettigheid: illegaliteit