Definitie : ontwrichting
ontwrichting
ont|wrich|ting
de -woord (vrouwelijk)
ontwrichting : uitleg
Ontwrichting is het verstoren van de normale structuur of functie van iets. Het kan verwijzen naar het verstoren van een systeem, een relatie, een gemeenschap of een persoon. Het kan ook worden gebruikt om te verwijzen naar het verlies van stabiliteit of evenwicht in een situatie.
ontwrichting
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: -
Verkleinwoord meervoud: -
Enkelvoud: ontwrichting
Meervoud: ontwrichtingen
- Synoniem van ontwrichting: verzwikking
- Synoniem van ontwrichting: luxatie
- Synoniem van ontwrichting: disruptie
- Synoniem van ontwrichting: ontreddering
Voorbeelden
- ontwrichting: Verzwikking