Definitie : onderkoning
onderkoning
on|der|ko|ning
de -woord (mannelijk)
onderkoning : uitleg
Onderkoning is een titel die wordt gebruikt om iemand aan te duiden die ondergeschikt is aan een koning of vorst. Het kan ook worden gebruikt om iemand aan te duiden die de plaats van de koning of vorst inneemt als deze afwezig is.
onderkoning
Type: zelfstandig naamwoord
- Synoniem van onderkoning: landvoogd
Voorbeelden
- onderkoning: Stedehouder