Definitie : oblatuur
oblatuur
obla|tuur
de -woord (vrouwelijk)
oblatuur : uitleg
Oblatuur is een techniek waarbij een vulling wordt aangebracht in een gat of holte in een tand of kies. Deze vulling wordt meestal gemaakt van metaal, composiet of glas-ionomercement. Het doel van de oblatuur is om de tand of kies te beschermen tegen verdere schade en om pijn en infectie te voorkomen.
oblatuur
Type: zelfstandig naamwoord