Definitie : obediëntie
obediëntie
obe|di|en|tie
de -woord (vrouwelijk)
obediëntie : uitleg
Obediëntie is het gehoorzamen van bevelen of regels, meestal uitgevaardigd door een autoriteit. Het is een vorm van discipline die wordt gebruikt om mensen te leren om te gehoorzamen en respect te tonen voor de autoriteit.
obediëntie
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: -
Verkleinwoord meervoud: -
Enkelvoud: obediëntie
Meervoud: obediënties