Betekenis - mishandeling

mis|han|de|ling
de -woord (vrouwelijk)

Mishandeling is het opzettelijk toebrengen van lichamelijk of psychisch letsel aan een ander, waarbij de persoon in kwestie geen verweer heeft. Het kan ook het gebruik van bedreigingen, intimidatie of andere vormen van misbruik om iemand te dwingen tot iets tegen zijn of haar wil in te doen.

Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: -
Verkleinwoord meervoud: -
Enkelvoud: mishandeling
Meervoud: mishandelingen