Definitie : keelwortel
keelwortel
keel|wor|tel
de -woord (vrouwelijk)
keelwortel : uitleg
Keelwortel is een anatomisch gebied dat zich bevindt aan de basis van de tong, waar de tong aansluit op de onderkaak. Het is een klein gebied dat bestaat uit spieren, pezen en weefsel dat betrokken is bij het slikken, praten en ademhalen.
keelwortel
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: keelworteltje
Verkleinwoord meervoud: keelworteltjes
Enkelvoud: keelwortel
Meervoud: keelwortels