Definitie : isocefalie
isocefalie
iso|ce|fa|lie
de -woord (vrouwelijk)
isocefalie : uitleg
Isocefalie is een aandoening waarbij de twee zijden van het hoofd even groot zijn. Het is een abnormale vorm van symmetrie die wordt veroorzaakt door een ongelijke groei van de schedel. Deze aandoening kan worden veroorzaakt door genetische factoren, infecties of trauma.
isocefalie
Type: zelfstandig naamwoord