Definitie : heidoofheid
heidoofheid
hei|doof|heid
de -woord (vrouwelijk)
heidoofheid : uitleg
Heidoofheid is een aandoening waarbij iemand gehoorverlies heeft dat niet kan worden behandeld met een gehoorapparaat. Het kan worden veroorzaakt door ouderdom, ziekte of trauma. Het kan leiden tot problemen met het verstaan van gesproken taal, het lokaliseren van geluiden en het horen van bepaalde frequenties.
heidoofheid
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: heidoofheidje
Verkleinwoord meervoud: heidoofheidjes
Enkelvoud: heidoofheid
Meervoud: heidoofheden