Betekenis - glasisolator

glas|iso|la|tor
de -woord (mannelijk)

Een glasisolator is een apparaat dat gebruikt wordt om elektrische stroom te isoleren van een elektrisch circuit. Het bestaat uit een glazen buis die gevuld is met een gas, meestal lucht of kwikdamp, en waar twee metalen staven in zijn geplaatst. De staven zijn verbonden met de elektrische draden die de stroom leveren aan het circuit. Door de isolatie van het gas, wordt voorkomen dat er elektrische stroom door de draden kan lopen.

Type: zelfstandig naamwoord
Enkelvoud: glasisolator
Meervoud: glasisolatoren