Betekenis - excommunicatie

ex|com|mu|ni|ca|tie
de -woord (vrouwelijk)

Excommunicatie is een kerkelijke sanctie waarbij iemand uit de kerk wordt verwijderd en van de sacramenten wordt gescheiden. Het is een vorm van kerkelijk strafrecht dat wordt toegepast als iemand zich schuldig maakt aan ernstige overtredingen tegen de kerk. Excommunicatie kan ook worden toegepast als iemand weigert om zich te houden aan de leer of regels van de kerk.

Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: -
Verkleinwoord meervoud: -
Enkelvoud: excommunicatie
Meervoud: excommunicaties