Definitie : erfpacht
erfpacht
erf|pacht
de -woord
erfpacht : uitleg
Erfpacht is een vorm van grondgebruik waarbij de erfpachter het recht krijgt om een stuk grond te gebruiken voor een bepaalde periode. De erfpachter betaalt jaarlijks een vergoeding aan de eigenaar van het land, meestal in de vorm van geld of natura. Erfpacht is meestal onherroepelijk en kan alleen worden beƫindigd door de dood van de erfpachter of door opzegging door de verpachter.
erfpacht
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: -
Verkleinwoord meervoud: -
Enkelvoud: erfpacht
Meervoud: erfpachten