Definitie : erfgebrek
erfgebrek
erf|ge|brek
het -woord
erfgebrek : uitleg
Erfgebrek is een juridische term die wordt gebruikt om aan te geven dat een bepaald goed of eigendom dat door erfenis is verkregen, niet voldoet aan de verwachtingen van de erfgenaam. Erfgebrek kan worden veroorzaakt door fysieke schade, onvolledige informatie of andere problemen met het goed of de eigendom.
erfgebrek
Type: zelfstandig naamwoord