Definitie : dissonantie
dissonantie
dis|so|nan|tie
de -woord (vrouwelijk)
dissonantie : uitleg
Dissonantie is een muzikale term die wordt gebruikt om te verwijzen naar een combinatie van tonen die onaangenaam of onrustig klinken. Dissonantie wordt meestal gecreƫerd door het combineren van twee of meer tonen die niet in harmonie zijn met elkaar.
dissonantie
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: -
Verkleinwoord meervoud: -
Enkelvoud: dissonantie
Meervoud: dissonanties
Gerelateerde woorden
- Dissonantietheorie (1x)