Definitie : chelator
chelator
che|la|tor
de -woord (mannelijk)
chelator : uitleg
Een chelaat is een molecuul dat een metalion omringt en hecht, waardoor het metalion wordt geïsoleerd van andere ionen. Het woord chelaat is afgeleid van het Griekse woord voor krabben, omdat de binding tussen de chelaat en het metalion lijkt op de klauwen van een krab. Chelatoren worden gebruikt in verschillende toepassingen, waaronder waterzuivering, farmaceutische productie en voedselverwerking.
chelator
Type: zelfstandig naamwoord