Definitie : casuïstiek
casuïstiek
ca|su|is|tiek
de -woord (vrouwelijk)
casuïstiek : uitleg
Casuïstiek is het onderzoeken van concrete gevallen, waarbij de omstandigheden en de context worden meegewogen om tot een oordeel te komen. Het is een manier van denken die gebruikt wordt in verschillende wetenschappelijke disciplines, zoals recht, geneeskunde en psychologie. Casuïstiek is gericht op het oplossen van problemen door middel van het bestuderen van individuele gevallen.
casuïstiek
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: -
Verkleinwoord meervoud: -
Enkelvoud: casuïstiek
Meervoud: -
- Synoniem van casuïstiek: casusleer
- Synoniem van casuïstiek: casusstudie