Definitie : buitenpatiënt
buitenpatiënt
bui|ten|pa|ti|ent
de -woord (mannelijk)
buitenpatiënt : uitleg
Buitenpatiënt is een term die wordt gebruikt om iemand aan te duiden die geen patiënt is in een ziekenhuis of kliniek, maar die wel medische zorg nodig heeft. Deze persoon kan bijvoorbeeld thuiszorg ontvangen, of regelmatig naar een arts gaan voor controles en behandeling.
buitenpatiënt
Type: zelfstandig naamwoord