Definitie : buikrijer
buikrijer
buik|rij|er
de -woord (mannelijk)
buikrijer : uitleg
Buikrijden is een manier van paardrijden waarbij de ruiter in een liggende positie op het paard zit. De ruiter heeft de benen gestrekt en de voeten rusten op speciale voetsteunen. De ruiter houdt zich vast aan een lange stang die aan de zadelknop bevestigd is. Buikrijden wordt vaak gebruikt voor therapeutisch rijden, omdat het een rustige en comfortabele manier van rijden is.
buikrijer
Type: zelfstandig naamwoord