Definitie : braakgrond
braakgrond
braak|grond
de -woord (mannelijk)
braakgrond : uitleg
Braakgrond is een stuk grond dat niet wordt gebruikt voor landbouw of andere doeleinden. Het kan onbebouwd zijn, maar ook beplant met struiken en bomen. Het wordt vaak gebruikt als natuurgebied of als recreatiegebied.
braakgrond
Type: zelfstandig naamwoord