Definitie : boonkoning
boonkoning
boon|ko|ning
de -woord (mannelijk)
boonkoning : uitleg
Boonkoning is een term die wordt gebruikt om iemand aan te duiden die de leiding heeft over een groep of organisatie. Deze persoon heeft de macht om beslissingen te nemen en anderen te beïnvloeden.
boonkoning
Type: zelfstandig naamwoord
- Synoniem van boonkoning: dertienavondkoning