Definitie : bevolkingsconcentratie
bevolkingsconcentratie
be|vol|kings|con|cen|tra|tie
de -woord (vrouwelijk)
bevolkingsconcentratie : uitleg
Bevolkingsconcentratie is een term die wordt gebruikt om de dichtheid van de bevolking in een bepaald gebied te beschrijven. Het is een maat voor het aantal mensen dat zich in een bepaalde ruimte bevindt, meestal uitgedrukt als het aantal mensen per vierkante kilometer. Hogere concentraties van de bevolking kunnen worden gevonden in stedelijke gebieden, terwijl lagere concentraties meestal worden gezien in landelijke gebieden.
bevolkingsconcentratie
Type: zelfstandig naamwoord