Betekenis - betutteling

be|tut|te|ling
de -woord (vrouwelijk)

Betutteling is het overdreven bemoeien met iemands leven, waarbij de betuttelaar zich als superieur gedraagt en de ander als inferieur. Het is een vorm van ongewenste controle die vaak gepaard gaat met veroordeling en kritiek.

Type: zelfstandig naamwoord