Definitie : beroepsrechter
beroepsrechter
be|roeps|rech|ter
beroepsrechter : uitleg
Beroepsrechter is een rechter die bevoegd is om zaken te behandelen die betrekking hebben op beroepen, zoals beroepen tegen beslissingen van lagere rechtbanken. Beroepsrechters zijn meestal benoemd door de regering en hebben vaak een achtergrond in de rechtspraktijk.
beroepsrechter
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: -
Verkleinwoord meervoud: -
Enkelvoud: beroepsrechter
Meervoud: beroepsrechters