Definitie : beroepsgrond
beroepsgrond
be|roeps|grond
de -woord (mannelijk)
beroepsgrond : uitleg
Beroepsgrond is een term die wordt gebruikt in het recht om te verwijzen naar een argument dat wordt gebruikt door een partij in een rechtszaak om hun standpunt te ondersteunen. Het kan worden gebruikt om de uitspraak van de rechter te beïnvloeden of om de verdediging van de andere partij te weerleggen. Beroepsgronden kunnen variëren van juridische argumenten tot feitelijke bewijzen.
beroepsgrond
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: beroepsgrondje
Verkleinwoord meervoud: beroepsgrondjes
Enkelvoud: beroepsgrond
Meervoud: beroepsgronden