Definitie : aseïteit
aseïteit
ase|i|teit
de -woord (vrouwelijk)
aseïteit : uitleg
Aseïteit is een levenshouding waarbij men zich afzijdig houdt van de wereld en anderen, waarbij men geen contact zoekt met anderen en geen betrokkenheid heeft bij de wereld om zich heen. Het is een vorm van ascetisme, waarbij men zich terugtrekt uit de wereld om te mediteren, te bidden of te reflecteren.
aseïteit
Type: zelfstandig naamwoord